.

ΠΑΚΛΙΤΑΞΕΛΗ

Η χρήση της πακλιταξέλης θα πρέπει να περιορίζεται σε μονάδες ειδικευμένες στη χορήγηση

κυτταροτοξικής χημειοθεραπείας και θα πρέπει να χορηγείται μόνο υπό την επίβλεψη ιατρού εξειδικευμένου στη χρήση αντικαρκινικής χημειοθεραπείας, δηλαδή ΟΓΚΟΛΟΓΟΥ.

Τι είναι και πως λειτουργεί η Πακλιταξέλη :

-Η πακλιταξέλη είναι ένα χημειοθεραπευτικό (κυτταροτοξικό, αντινεοπλασματικό) φάρμακο που ανακαλύφθηκε τηνδεκαετίατου1960 ως εκχύλισμα του φλοιού του έλατου της Βορείου Αμερικής Taxus brevifolia. Ωστόσο, η κλινική εφαρμογή του φαρμάκου καθυστέρησε μέχρι την δεκαετία του 1980.

-Ο σκελετός του κυττάρου περιλαμβάνει τους αποκαλούμενους μικροσωληνίσκους και τη τουμπουλίνη τα οποία είναι τμήματα του μηχανισμού του κυττάρου απαραίτητα για την αναπαραγωγή και τη διαίρεσή του.

-Η πακλιταξέλη είναι αντινεοπλασματικός παράγοντας που δρα προάγοντας τη συνάθροιση της τουμπουλίνης σε σταθερούς μικροσωληνίσκους και αναστέλλει την αποδόμησή τους, προκαλώντας σημαντική ελάττωση της ελεύθερης τουμπουλίνης. Η αναστολή αυτών των δομών οδηγεί τελικά στο θάνατο των κυττάρων.

-Δεν υπάρχει σε μορφή δισκίων και επομένως δεν μπορεί να χορηγηθεί από του στόματος. Δεν διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό (που σημαίνει ότι δεν βοηθά ιδιαίτερα σε πριπτώσεις εγκεφαλικών μεταστάσεων). Μεταβολίζεται στο ήπαρ και επομένως χρειάζεται προσοχή στη χορήγηση σε περίπτωση ηπατικής βλάβης. Δεν χρειάζεται μείωση δόσης σε νεφρική ανεπάρκεια. Μείωση δόσης χρειάζεται σε ηπατική ανεπάρκεια ανάλογα με τις τιμές της AST και της χολερυθρίνης.

Οι καρκινικοί όγκοι χαρακτηρίζονται από κυτταρική διαίρεση και πολλαπλασιασμό, η οποία δεν είναι πλέον ελεγχόμενη από τους κανόνες ανάπτυξης, όπως είναι στους φυσιολογικούς ιστούς. Για παράδειγμα, τα "φυσιολογικά" κύτταρα σταματούν να διαιρούνται, όταν έρχονται σε επαφή με τα γειτονικά τους κύτταρα. Τα καρκινικά κύτταρα χάνουν αυτή την ικανότητα (και άλλες πολλές) και επομένως δεν υπακούν πλέον σε κανέναν έλεγχο και δεν διατηρούν τις ισορροπίες της κυτταρικής διαίρεσης.

Η ικανότητα της χημειοθεραπείας να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα εξαρτάται από την ικανότητά της να σταματήσει την κυτταρική διαίρεση. Αν τα κύτταρα δεν είναι σε θέση να διαιρεθούν, θα πεθάνουν. Όσο πιο γρήγορα τα κύτταρα διαιρούνται, τόσο πιο πιθανό είναι η χημειοθεραπεία να τα σκοτώσει, κάνοντας τον όγκο να συρρικνωθεί.

Τα περισσότερα χημειοθεραπευτικά φάρμακα δρουν στα κύτταρα μόνο όταν αυτά διαιρούνται. Ο προγραμματισμός της χημειοθεραπείας καθορίζεται από τον τύπο των κυττάρων και το ρυθμό με τον οποίο διαιρούνται, τη στιγμή δηλαδή κατά την οποία το φάρμακο θα είναι πιο αποτελεσματικό. Γι 'αυτό η χημειοθεραπεία χορηγείται σε «κύκλους» (δείτε το γενικό τμήμα μας που ασχολείται με τη «χημειοθεραπεία»).

Η χημειοθεραπεία είναι πιο αποτελεσματική στην θανάτωση των κυττάρων που πολλαπλασιάζονται γρήγορα. Δυστυχώς, όμως δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει μεταξύ των καρκινικών και των φυσιολογικών κυττάρων. Τα "φυσιολογικά" κύτταρα όμως, μετά την επίδραση της χημειοθεραπείας, θα μπορέσουν να αναγεννηθούν και να είναι και πάλι υγιή, αλλά εν τω μεταξύ, θα έχουν εμφανιστεί οι ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων (παρενέργειες).

Τα "φυσιολογικά" κύτταρα που προσβάλλονται πιο συχνά από τη χημειοθεραπεία είναι τα κύτταρα που διαιρούνται ταχύτερα (δηλαδή αυτά του αίματος, τα κύτταρα του στόματος, του στομάχου και του εντέρου, καθώς και οι θύλακες των τριχών), με αποτέλεσμα να είναι πιο συχνές και εμφανείς οι παρενέργειες όπως η αιματολογική τοξικότητα, τα έλκη στο στόμα, η ναυτία, η διάρροια και η απώλεια μαλλιών.

Θεραπευτικές ενδείξεις

Πρωτεύουσες

Καρκίνος μαστού (αποτελεί ένα από τα βασικότερα φάρμακα για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού και περιλαμβάνεται σε πολλά

σχήματα (συνδυασμούς φαρμάκων) με πολύ καλά αποτελέσματα), καρκίνος πνεύμονα, καρκίνος τραχήλου μήτρας και ενδομητρίου, καρκίνος ωοθηκών, σάρκωμα Kaposi

Άλλες ενδείξεις

Καρκίνος ουροδόχου κύστεως, καρκίνος κεφαλής και τραχήλου, κακόηθες μελάνωμα.

Πώς χορηγείται

Η πακλιταξέλη χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση αφού διαλυθεί σε φυσιολογικό ορό.

Είναι μια χημική ουσία που μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό της φλέβας μέσω της οποίας χορηγείται. Εάν το φάρμακο διαφεύγει από την φλέβα μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους ιστούς. Η νοσοκόμα που τοποθετεί το φλεβοκαθετήρα και ο ογκολόγος που σας χορηγεί τη πακλιταξέλη πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή. Αν αισθανθείτε πόνο ή ερυθρότητα ή πρήξιμο στο σημείο έγχυσης, ενώ λαμβάνεται πακλιταξέλη, ειδοποιείστε τον ογκολόγο σας αμέσως (βλέπε παρακάτω στις ανεπιθύμητες ενέργειες).

Σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις έχουν παρατηρηθεί σε ορισμένους ανθρώπους που λαμβάνουν πακλιταξέλη, οπότε θα σας ζητηθεί να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη αγωγή πριν σας δοθεί αυτό το φάρμακο.

Σήμερα, η συχνότητα των αντιδράσεων έχει μειωθεί σημαντικά σε σχέση με το παρελθόν, με τη χορήγηση της προκαταρκτικής φαρμακευτικής αγωγής με συνδυασμό κορτιζόνης, αντιισταμινικού (αναστολέα Η1) και αναστολέα Η2.

Η συνιστάμενη προθεραπεία έχει ως εξής: 12 και 6 ώρες πριν από τη χορήγηση 20 mg κορτιζόνης (dexamethasone) από του στόματος,

μηλεϊνική διμεθινδένη (fenistil) και150 mgranitidine (zantac).

Αν παρουσιασθεί αντίδραση υπερευαισθησίας, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε νέα προθεραπεία και να λάβει το φάρμακο σε αργήέγχυση και κάτω από στενή παρακολούθηση. Η επανέγχυση του φαρμάκου πρέπει να γίνεται μετά την ανάκαμψη των συμπτωμάτων, στο 25% του ρυθμού της προηγούμενης έγχυσης, τουλάχιστον για 5 λεπτά της ώρας, 50% για τουλάχιστον άλλα 5 λεπτά, 75% για τα επόμενα 5 λεπτά και αν δεν υπάρξει αντίδραση η έγχυση συνεχίζεται κανονικά με τον προγραμματισμένο ρυθμό.

Σε αντιδράσεις απειλητικές για την ζωή, η διακοπή του φαρμάκου πρέπει να είναι οριστική. Πολύ σπάνια έχουν παρατηρηθεί θανατηφόρες αντιδράσεις, παρά την προθεραπεία.

Η αγωγή των σοβαρών αντιδράσεων υπερευαισθησίας περιλαμβάνει διακοπή της έγχυσης, γενικά μέτρα και αντιμετώπιση της υπότασης, της δύσπνοιας και του βρογχόσπασμου με χορήγηση υδροκορτιζόνης, αδρεναλίνης,βρογχοδιασταλτικών και αντιισταμινικού, καθώς και υποστήριξη της αναπνοής (χορήγηση οξυγόνου).

Οι αντιδράσεις υπερευαισθησίας συμβαίνουν συνήθως κατά την πρώτη ώρα της έγχυσης (το 75% παρατηρείται κατά τα 10 πρώτα λεπτά).

Η συχνότητα και η σοβαρότητα των αντιδράσεων δεν επηρεάζεται από την δόση ή τον τρόπο χορήγησης.

Η πακλιταξέλη μπορεί να δοθεί σε διαφορετικές δόσεις και σε διαφορετικά χρονολογικά σχήματα ανάλογα με τη νόσο και με το θεραπευτικό σχήμα που ο ογκολόγος σας θεωρεί καταλληλότερο για τη δική σας κατάσταση. Εκτός αυτών ο ογκολόγος σας θα υπολογίσει τη δόση βάση του ύψους σας, του βάρους σας και της γενικής κατάστασης της υγείας σας.

Ανεπιθύμητες ενέργειες

Σημαντικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες της πακλιταξέλης:

-Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν παρουσιάζουν όλες τις αναφερόμενες παρενέργειες.

-Οι παρενέργειες είναι συχνά προβλέψιμες όσον αφορά την έναρξη και τη διάρκειά τους.

-Οι παρενέργειες είναι σχεδόν πάντα αναστρέψιμες και θα υποχωρήσουν αφού ολοκληρωθεί η θεραπεία.

-Υπάρχουν πολλές θεραπευτικές, φαρμακευτικές και πρακτικές, επιλογές προκειμένου να ελαχιστοποιήσετε ή να αποφύγετε τις ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου.

-Δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στην παρουσία ή τη σοβαρότητα των παρενεργειών και την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.

-Οι ανεπιθύμητες ενέργειες και η σοβαρότητά τους ποικίλλουν ανάλογα με τη δόση του φαρμάκου αλλά και το πόσο τακτικά δίνεται (ανάλογα με το σχήμα στο οποίο εντάσσεται μπορεί να δοθεί κάθε εβδομάδα, κάθε δύο εβδομάδες ή κάθε τρείς εβδομάδες).

Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι συχνές, δηλαδή εμφανίζονται τουλάχιστον στο 30% των ασθενών που λαμβάνουν πακλιταξέλη:

-Αιματολογική τοξικότητα:

Αναιμία στο 62% των ασθενών, με σοβαρή αναιμία (η οποία θα χρειαστεί μετάγγιση) στο 6%. Ουδετεροπενία (χαμηλά επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων) με σοβαρή ουδετεροπενία (η οποία θα χρειαστεί νοσηλεία) στο 6‐21% των ασθενών. Το ναδίρ (δηλαδή η χαμηλότερη τιμή) παρουσιάζετε σε 8‐11 ημέρες μετά τη χημειοθεραπεία, ενώ τα λευκά αιμοσφαίρια ανακάμπτουν σε 15‐21 ημέρες.

Θρομβοπενία στο 6% των ασθενών (Αυτή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας).

(Περισσότερες πληροφορίες για την αιματολογική τοξικότητα έχουμε στο τμήμα “παρενέργειες της θεραπείας-αιματολογική τοξικότητα”)

-Αλωπεκία (τριχόπτωση)

στο 87% των ασθενών, η οποία συνήθως είναι πλήρης και παρατηρείται σε 14‐21 ημέρες μετά τη χορήγηση του φαρμάκου και εμφανίζεται αιφνιδίως.

-Κυκλοφορικό:

Αρρυθμίες, παροδική ταχυκαρδία, ηλεκτροκαρδιογραφικές αλλοιώσεις, οίδημα και υπόταση στο 24% των ασθενών, συνήθως παροδική και κατά την διάρκεια της έγχυσης. Η υπόταση, συνήθως είναι ασυμπτωματική, παρ’ ότι σε μερικές περιπτώσεις χρειάζεται διακοπή του φαρμάκου.

-Δερματικές:

Τοπικό ερεθισμό το σημείο έγχυσης κυρίως εάν εξαγγειωθεί (ο φλεβοκαθετήρας μέσω του οποίου χορηγείται το φάρμακο στον οργανισμό μας, εισάγεται σε μια φλέβα του χεριού. Εάν η φλέβα στο σημείο όπου εισάγεται ο φλεβοκαθετήρας σπάσει ή η τοποθέτησή του δεν γίνει σωστά τότε θα υπάρξη διαρροή του φαρμάκου από τη φλέβα προς τους υγιείς ιστούς που περιβάλλουν τη φλέβα). Η πακλιταξέλη ανήκει στα διαβρωτικά-προκαλούντα νέκρωση (vesicants) τα οποία είναι τα φάρμακα εκείνα που προκαλούν σοβαρή βλάβη στους ιστούς, μέχρι και εκτεταμένη νέκρωση εάν εξαγγειωθούν.

-Εξαγγείωση (διαφυγή του φαρμάκου εκτός της φλέβας κατά τη διάρκεια της έγχυσης) 

Η εξαγγείωση (διαφυγή του φαρμάκου εκτός της φλέβας) της πακλιταξέλης συνεπάγεται σοβαρή καταστροφή των γύρω ιστών, γι αυτό και η χορήγησή της απαιτεί κατάλληλη επιλογή φλέβας και τοποθέτηση του φλεβοκαθετήρα, η λειτουργία των οποίων θα πρέπει απαραιτήτως να ελέγχεται πριν την έγχυση του φαρμάκου.

Σημεία και συμπτώματα της εξαγγείωσης: 

Τα αρχικά συμπτώματα της εξαγγείωσης εμφανίζονται αμέσως μετά τη ρήξη του αγγείου. Συνήθως παρουσιάζεται πόνος, κάψιμο ή απλά μια ενόχληση στο σημείο γύρω από τον φλεβοκαθετήρα.

Σταδιακά ο πόνος μπορεί να συνοδεύεται από οίδημα ή/και ερυθρότητα στο σημείο της έγχυσης.

Η καταστροφή των ιστών που πιθανώς να ακολουθήσει δεν θα είναι άμεση αλλά προοδευτική και θα εγκατασταθεί βαθμιαία, μετά από ώρες ή ημέρες, συνοδευόμενη από άλγος. Ανάλογα με το φάρμακο μπορεί να παρουσιαστεί φλεγμονή, σκλήρυνση της περιοχής, εξέλκωση (ανοιχτή πληγή), με τη μορφή φυσαλίδων ενώ μπορεί να εξελιχθεί σε μερικές περιπτώσεις σε νέκρωση των ιστών.

Διαχείριση της εξαγγείωσης: 

Σε περίπτωση εξαγγείωσης,

  • δεν αφαιρούμε το φλεβοκαθετήρα μέσω του οποίου χορηγήθηκε το φάρμακο,
  • διακόπτεται άμεσα η έγχυση και
  • πάντα μέσω του φλεβοκαθετήρα επιχειρείται αναρρόφηση του φαρμάκου που έχει διαφύγει στους γειτονικούς ιστούς. 

Στη συνέχει χορηγείται στη περιοχή της διαφυγής του φαρμάκου φυσιολογικός ορός ή water for injection με σκοπό να αραιωθεί όσο φάρμακο έχει παραμείνει στους ιστούς.

Ακολουθεί η 

  • άμεση υποδόρια χορήγηση 150‐300 μονάδων υαλουρονιδάσης αραιωμένης σε 1 ml Water for Injection ή φυσιολογικό ορό και
  • η χορήγηση κορτιζόνης, οι οποίες περιορίζουν την ιστική καταστροφή. 

Η υαλουρονιδάση ενίεται σε 6 διαφορετικές θέσεις κυκλοτερώς γύρω από το σημείο της εξαγγείωσης.

Παράλληλα εφαρμόζονται 

  • τοπικά θερμά επιθέματα στην περιοχή της εξαγγείωσης άμεσα και για 20 λεπτά κάθε 6 ώρες για τις πρώτες 24 με 48 ώρες και 
  • τοπική κρέμα υδροκορτιζόνης 1% κάθε 6 ώρες για 7 ημέρες ή για όσο διάστημα ερύθημα συνεχίζεται.

Στη συνέχεια ανυψώνουμε το χέρι και χορηγούμε παυσίπονο, εάν χρειάζεται.

-Γαστρεντερικές:

Είναι ήπιο εμετογόνο. Μπορεί να προκαλέσει ανορεξία, δυσκοιλιότητα, διάρροια και βλεννογονίτιδα στο 31% των ασθενών, η οποία συχνά παρουσιάζεται με τη δημιουργία πληγών στο στόμα.

-Νευρολογικές:

Μυοπάθεια (μυϊκή αδυναμία) στο 25‐50% των ασθενών.

Περιφερική νευροπάθεια, παρατηρείται, στο 64% των ασθενών η οποία σπάνια θα είναι σοβαρή (στο 4% των ασθενών) όπου δηλαδή θα απαιτηθεί η διακοπή της χορήγησης του φαρμάκου. Συνήθως είναι αισθητικού τύπου και εμφανίζεται σαν ήπια παραισθησία (διαταραχή της αισθητικότητας που χαρακτηρίζεται από αισθήσεις όπως αιμωδίες, μυρμηκιάσεις και αίσθημα διόδου ηλεκτρικού ρεύματος, οι οποίες παράγονται σε απουσία των αντίστοιχων εξωτερικών ερεθισμάτων). Ορισμένοι ασθενείς αναφέρουν καυσαλγίες κυρίως στα κάτω άκρα. Η συχνότητα είναι αυξημένη, όταν χορηγείται με άλλα νευροτοξικά φάρμακα όπως η πλατίνα.

-Πόνος:

Ο οποίος παρουσιάζεται ως αρθραλγίες και μυαλγίες στο 54%, ενώ σοβαρούς πόνους παρουσιάζει το 12% των ασθενών που λαμβάνουν το φάρμακο αυτό. Αυτό τό σύμπτωμα εξαρτάται από την δόση και τον ρυθμόέγχυσης. Συνήθως είναι παροδικό και παρατηρείται μετά από 2‐3 ημέρες

ενώ λύεται μετά από μερικές ημέρες. Αντιμετωπίζεται με χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών (voltaren, mesulid και άλλα) και

παρακεταμόλης (depon).

Αναλυτικά η αντιμετώπιση των παρενεργειών περιγράφεται στο τμήμα μας που ασχολείται με τις «παρενέργειες της χημειοθεραπείας».

Οι παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες είναι λιγότερο συχνές (συμβαίνουν στο 10-29%) των ασθενών που λαμβάνουν πακλιταξέλη:

-Πρήξιμο των ποδιών και των αστραγάλων (οίδημα).

-Αύξηση των τιμών της ηπατικής λειτουργίας στις αιματολογικές εξετάσεις (ηπατική βλάβη). Αυτά επιστρέφουν σε φυσιολογικά επίπεδα μετά το τέλος της θεραπείας.

-Χαμηλή αρτηριακή πίεση (μπορεί να συμβεί κατά τις πρώτες 3 ώρες από την έγχυση).

-Δερματικό εξάνθημα σαν σοβαρό έγκαυμα από ηλιακή ακτινοβολία (αναμνηστική ακτινοβολία) μπορεί να εμφανιστεί στο δέρμα που είχε εκτεθεί παλιότερα (από εβδομάδες έως χρόνια) σε ακτινοθεραπεία.

-Αποχρωματισμός των νυχιών και ονυχόλυση (αργός προοδευτικός αποχωρισμός του νυχιού από την κοίτη του).

Πότε να απευθυνθείτε στον ογκολόγο σας

Επικοινωνήστε με το γιατρό σας αμέσως, ημέρα ή νύχτα, εάν αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα:

-Πυρετό 38 º C, ρίγος (πιθανά συμπτώματα λοίμωξης)

-Δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή), διόγκωση των χαρακτηριστικών του προσώπου (οίδημα), ερυθρότητα προσώπου, λαιμού και θώρακα, κνησμό (φαγούρα), συμπτώματα πιθανής αλλεργικής αντίδρασης.

Τα ακόλουθα συμπτώματα απαιτούν ιατρική φροντίδα, αλλά δεν είναι μια έκτακτη ανάγκη. Επικοινωνήστε με τον ογκολόγο σας μέσα σε 24 ώρες αφού παρατηρήσετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

-Ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της έγχυσης

-Ναυτία, έμετο (που παρεμποδίζει την ικανότητά σας να φάτε και λάβετε υγρά ή την οποιαδήποτε, από του στόματος, φαρμακευτική σας αγωγή)

-Διάρροια (3-4 επεισόδια σε ένα 24-ωρο)

-Ασυνήθιστη αιμορραγία ή μώλωπες

-Μαύρα κόπρανα ή αίμα στα κόπρανα ή στα ούρα σας

-Ακραία κόπωση, σε σημείο που να αδυνατείτε να φέρετε εις πέρας ακόμα και τις απλές καθημερινές σας δραστηριότητες

-Έλκη στο στόμα (επώδυνο ερύθημα, οίδημα ή πληγές)

-Κιτρίνισμα του δέρματος ή των ματιών

-Πρήξιμο των ποδιών ή των αστραγάλων. Ξαφνική αύξηση του σωματικού βάρους

Πάντα να ενημερώνετε τον ογκολόγο σας εάν παρουσιάσετε οποιαδήποτε ασυνήθιστα συμπτώματα.

Προφυλάξεις

-Πριν την έναρξη της θεραπείας με πακλιταξέλη, φροντίστε να ενημερώσετε τον ογκολόγο σας για τυχόν άλλα φάρμακα που λαμβάνετε. Μην παίρνετε ασπιρίνη, η προϊόντα που περιέχουν ασπιρίνη εκτός εάν ο ογκολόγος σας το επιτρέψει.

-Μην εμβολιάζεστε κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας χωρίς την έγκριση του ογκολόγου σας.

-Ενημερώστε τον ογκολόγο σας εάν υπάρχει η πιθανότητα να είστε έγκυος πριν από την έναρξη αυτής της θεραπείας.

-Για τους άνδρες και τις γυναίκες: η πακλιταξέλη είναι επικίνδυνη για το έμβρυο. Πρέπει να χρησιμοποιείται μία αποτελεσματική μέθοδος αντισύλληψης κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Σε κλινικές μελέτες, η πακλιταξέλη παρουσιάζει γονοτοξικότητα και μπορεί να επηρεάσει την ανδρική γονιμότητα. Επομένως, σε άνδρες που λαμβάνουν πακλιταξέλη συστήνεται να μην προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί κατά τη διάρκεια της θεραπείας και για 6 μήνες μετά και να συμβουλευτούν τον ογκολόγο τους σχετικά με τη διατήρηση σπέρματος πριν τη θεραπεία.

-Μην θηλάζετε ενώ παίρνετε την πακλιταξέλη.

Συμβουλές αυτοφροντίδας

--Η πακλιταξέλη ή τα φάρμακα που λαμβάνετε ως προθεραπεία μπορεί να σας προκαλέσουν ζάλη ή υπνηλία. Μην οδηγείτε και αποφύγετε την ενασχόληση με δραστηριότητες που απαιτούν εγρήγορση, τις ημέρες που λαμβάνετε θεραπεία και για 24 με 48 ώρες μετά.

--Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε ερυθρότητα ή πόνο στο σημείο της έγχυσης, τοποθετήστε παγωμένα επιθέματα και αλουμινόνερο και ενημερώστε τον ογκολόγο σας.

--Πίνετε τουλάχιστον δύο έως τρία λίτρα υγρών καθημερινά, εκτός αν υπάρχουν αντίθετες οδηγίες από τον ογκολόγο σας λόγω συνοδών προβλημάτων υγείας.

--Μπορεί να βρίσκεστε σε κίνδυνο λοίμωξης γι' αυτό προσπαθήστε να αποφύγετε τους πολυσύχναστους χώρους και τα άτομα με ιώσεις (κρυολόγημα, γρίπη, παιδικές ιώσεις και άλλα). Εάν παρουσιάσετε πυρετό, ρίγη ή οποιαδήποτε άλλα σημεία λοίμωξης ενημερώστε αμέσως τον ογκολόγο σας.

--Πλένετε τα χέρια σας συχνά.

--Για τη πρόληψη και τη θεραπεία πληγών στη στοματική κοιλότητα, χρησιμοποιείτε μαλακή οδοντόβουρτσα και κάντε πλύσεις με στοματικά διαλύματα που δεν περιέχουν αλκοόλ. Θα βοηθήσει στη πρόληψη και την αντιμετώπιση των ελκών στο στόμα η χρήση μιας μαλακής οδοντόβουρτσας καθώς και οι καθημερινές πλύσεις, 6-7 φορές την ημέρα, του στόματος με σοδόνερο (ένα κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα και / ή 1/2 έως 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι σε 250ml νερό) (για περισσότερες πληροφορίες δείτε το τμήμα μας “παρενέργειες της θεραπείας-στοματίτιδα”).

--Χρησιμοποιήστε ηλεκτρική ξυριστική μηχανή και μαλακή οδοντόβουρτσα για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας.

--Αποφύγετε αθλητικές δραστηριότητες που θα μπορούσαν να σας προκαλέσουν τραυματισμό.

--Η πακλιταξέλη προκαλεί ήπια ναυτία. Για να μειώσετε τη ναυτία, λάβετε τακτικά τα αντιεμετικά φάρμακα που σας συνταγογράφησε ο ογκολόγος σας και τρώτε μικρά και συχνά γεύματα.

--Η παρακεταμόλη ή η Ιμπουπροφαίνη μπορούν να σας βοηθήσουν να ανακουφιστείτε από τον πόνο τον πυρετό ή την κεφαλαλγία. Ωστόσο, μιλήστε με τον ογκολόγο σας πριν πάρετε αυτά τα φάρμακα.

--Η πακλιταξέλη σας κάνει πιο ευαίσθητο στο φως του ήλιου. Θα πρέπει να φοράτε γυαλιά ηλίου όταν είστε έξω, προστατευτικά ρούχα και να χρησιμοποιείτε αντηλιακό με τουλάχιστον 30 βαθμούς προστασίας (ή μεγαλύτερο).

--Σε γενικές γραμμές, η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο ή να αποφεύγεται εντελώς. Θα πρέπει να το συζητήσετε με τον ογκολόγο σας.

--Να ξεκουράζεστε.

--Διατηρήστε μια σωστή, υγιεινή και θρεπτική διατροφή.

--Προσπαθήστε να τηρείτε μια καθημερινή ελαφριά άσκηση, όπως 20 με 30 λεπτά χαλαρό περπάτημα.

Εάν αισθανθείτε οποιαδήποτε συμπτώματα, φροντίστε να ενημερώσετε τον ογκολόγο σας. Μπορεί να σας συνταγογραφήσει φάρμακα ή να σας δώσει απλές πρακτικές οδηγίες που θα σας βοηθήσουν στη διαχείριση και την αντιμετώπιση τους.

Παρακολούθηση και έλεγχος ενώ λαμβάνετε πακλιταξέλη

Θα πρέπει να παρακολουθείστε τακτικά από τον ογκολόγο σας όσο θα λαμβάνετε πακλιταξέλη προκειμένου να ελεγχθούν και να αντιμετωπισθούν έγκαιρα οι πιθανές παρενέργειες και να υποβάλλεστε σε τακτικές αιματολογικές εξετάσεις οι οποίες θα περιλαμβάνουν γενική εξέταση αίματος, ηλεκτρολύτες, εξετάσεις νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας. Εκτός από τις αιματολογικές εξετάσεις ο έλεγχος θα πρέπει να περιλαμβάνει τη φυσική εξέταση αλλά και απεικονιστικές εξετάσεις για τον έλεγχο της ανταπόκρισης της νόσου στη θεραπεία.